صبح دمیده
روزی نو و صبحی زیبا
پائیز است و دنیا ، صحنه های پر رنگی را رقم می زند
هزاران رنگ ، زرد و نارنجی وقرمز و هر رنگ که چشمتان دوست داشته باشد ببیند
امروز ، روزی دگر است و صبح ، آغازی دیگر
پر قدرت وبا صلابت صبح را شروع کنید
زندگی زیباست
امروز تکرار نشدنی است
مثل همه روزها
قدر دان داشته هایمان باشیم و با وقار و متانت در جستجوی آرزوهایمان
چشم دل باز کن ، دنیا را ما می سازیم
خوب یا بدش هم ثمره تفکرات ماست
پس زیبا بیندیشم تا زیبائی ببینیم
صبحتان پیروز
میخوام چند روزی از چشمِ تموم شهر پنهون شم
برم هم صحبت خاک و رفیق عطرِ بارون شم
میخوام از پاکی چشمه ، یه جسم تازه بردارم
میخوام چند روزی روحم رو به دست باد بسپارم
پشت سر میزارم این شهر شلوغو
پشت سر میزارم این همه دروغو
من به آفتاب یه سلامِ تازه میدم
جا میزارم این روزای بی فروغو
یه سفر رهایی از دلهره میخوام
از طبیعت یکمی خاطره میخوام
دیگه خستم از حصارِ دود و آهن
نفسم تنگه یکم پنجره میخوام
پشت سر میزارم این شهر شلوغو
پشت سر میزارم این همه دروغو
من به آفتاب یه سلامِ تازه میدم
جا میزارم این روزای بی فروغو
ترانه سرا را نمی شناسم ولی خواننده ترانه : سیاوش قمیشی است
جمعی از محققان انسان‌شناس و نژاد شناس آمریکایی طول مدت عشق را سه سال قلم داد نمودند و معتقدند این حس نهایتاً سه سال دوام دارد.
طول مدت عشق دیوانه وار نیز فقط ۷ ماه است و بعد از شدت آن کاسته میشود.
تحقیقات بیان می‌کنند افراد در دراز مدت کمتر پیش می‌آید که تا آخر عمر درکنار هم بمانند.
اما در کل عشق باور و احساسی ، عمیق و لطیفی است که با حس صلح‌دوستی و انسانیت در تطابق است
عشق نوعی احساس عمیق و عاطفه در مورد دیگران یا جذابیت بی‌انتها برای دیگران است.
در واقع عشق را می‌توان یک احساس ژرف و غیرقابل توصیف انسانی دانست که فرد آن را در یک رابطه دوطرفه با دیگری تقسیم میکند در واقع عشق نمای خارجی ندارد بلکه یک احساس عمیق دوستی است.
با این وجود کلمه «عشق» در شرایط مختلف معانی مختلفی را بازگو میکند:
علاوه بر عشق رمانتیک که آمیخته‌ای از احساسات و میل جنسی است، انواع دیگر عشق مانند:
را نیز می‌توان متصور شد
در واقع این کلمه را می‌توان در مورد علاقه به هر چیز دوست داشتنی و فرح بخش، مانند فعالیت‌های مختلف و انواع غذا به کار برد.
جملهٔ «عشق چیست؟ در سال ۲۰۱۲ میلادی، پرتکرارترین عبارت جستجو شده به این زبان در جستجوگر گوگل بوده‌است.
عشق را از ریشه گیاه عشقه می دانندکه گیاهی بدون ریشه است به نام لبلاب، که وقتی بر درختی بپیچد آن را خشک میکند.
عشق صوری درخت جسم صاحبش را، خُشک و زردرو میکند،
اما عشق معنوی بیخ درخت هستی اعتباری عاشق را خشک سازد و او را از خود بیزار میکند.
عشق در لغت افراط در دوست داشتن و محبت تام معنی کرده‌اند
به همین دلیل به شدت دوست داشتن . شیفتگی ، دلدادگی . لذت ، کیف را عشق نامیدند
البته عشق را به شرح زیر هم تعریف کرده اند
لذتی مثبت است که موضوع آن زیبایی است
همچنین احساسی عمیق، علاقه‌ای لطیف یا جاذبه‌ای شدید است که محدودیتی در موجودات و مفاهیم ندارد
اما محدودیت در فکر و عملکرد دارد و می‌تواند در حوزه‌هایی غیرقابل تصور ظهور کند.
گاهی عشق بیش از حد می‌تواند شکلی تند و سخت و غیرعادی به خود بگیرد که گاه زیان‌آور و خطرناک است
و گاه موجب احساس شادی و خوشبختی میشود.
عشق یکی از عواطف بسیار مهم انسانهاست.
عشق می تواند منبع شادی و رضایت از زندگی باشد.
اما به اشتباه عده ای تصور می کنند که هر جوشش علاقه و کشش و محبتی به طرف مقابل به معنای عشق ورزیدن است .
این عده و بسیاری از افراد دیگر حتی با مفهوم واقعی عشق نیز آشنا نیستند.
عشق دارای معنا و مفهوم خاصی است و شامل خصوصیات ارزشمندیست که معنی وکیفیت زیبایی به زندگی می بخشد.
مطالعات مهم واساسی روانشناسی که در زمینه عشق انجام شده نشان می دهد که این احساس و عاطفه مثبت دارای چهار ویژگی است :
مشکل ما ، سخت تر از اینهاست که به این راحتی حل شود!!!!
نه اینکه بد باشیم ، نه
اگر حرفم را دال بر خودخواهی ندانید ؛ برحسب اتفاق هر کداممان خصوصیات خوبی هم داریم
من مهربانم ،
دلرحمم ،
ساده ام ،
ببسازم
و قانع
و او حسود نیست
قانون مدار است
اما هردوی ما مغروریم
و البته او لجباز است
و این میشود دوراهی جدائی ما
حرف هایش که تمام شد ، لیوان چائیش را لاجرعه سرکشید و و یک پک عمیق به سیگارش زد و به دور دستها خیره شد
مانده بودم چه بگویم
گفتم خوب مشکل چیست؟
گفت خیلی اهل رعایت حرمت وحیا و متانت نیست
البته اضافه کرد ، از نظر من!!!
گفتم دوستش داری؟
گفت دیوانه وار
گفتم بساز
گفت دشوارست
گفتم بگو
گف شرمسارم
مانده بودم چه بگویم
سکوت کردم
هیچوقت به این اندیشیده ایم که اگر بخواهیم رزومه شخصی ، کاری و علمی و غیرو خودمان را بنویسیم . چقدر متن مان کوتاه و حقیر میشود
وقتی قلم را بدست می گیریم تا بنویسم
در ذهن ، غوغائی بپا میشود
ولی وقتی در حال نوشتن هستیم و یا در پایان نوشتن، متن بسیار حقیر است
چیزی برای نوشتن نیست
در تاریخی بدنیا آمده ایم
مدرسه رفته ایم
رفتیم دانشگاه و سربازی(یا سربازی تنها)
بعد کار و ازدواج و ...............
نکته برجسته اش خیلی کم است
متن ، خیلی بلند نخواهد بود
کوتاه ومختصر!!!!
پس من در پنج دهه عمرم چه کرده ام؟
حرفی برای نوشتن ندارم
مقداری حرف اضافه و رویاها و تفکراتی که شاید مانند افکار من ، خیلی هم مردم پسند نباشد
این میشود همه رزومه شخصی من!!!!!
چقدر کاری نکرده ام
چقدر مفید نبوده ام
چقدر بی سوادم (در ه مه حوزه ها)
خوبی هایم هم اگر بنویسم ریا میشود!!!!( هه هه هه )
دیدید ، رزومه ام تمام شد
این همه طول زندگیم بود
عرضی هم ندارم که اگر داشتم متن رزومه ام سنگین تر و وزین تر میشد!!
حالا فقط امضاء مانده
البته همان متن سخیف را هم کسی نخواهد خواند!!!
پایان
زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست
هرکسی نغمه خود خواند و از صحنه رود
صحنه پیوسته بجاست
خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد!!!!
این تکیه از قطعه شعر زیبای زندگی و از سروده های ژاله اصفهانی است
شیطنت کردم و میخواهم بازی کنم با این شعر،
مطلبی به ذهنم رسیده که شاید زیبا از آب درآید!!!
زندگی هر انسان همانند سریالیست که من اسمش را سریال زندگی گذاشته ام
هر انسانی از بدو تولد تا انتهای زندگی ،
در سریالهای متفاوتی و نقش های گوناگونی ،بازی می کند
قبل از اینکه متولد شود بعنوان بازیگر نقش سوم در سریال زندگی والدینش بازی می کند
متولد که شد ، میشود بازیگر نقش اول سریال زندگی خودش میشود
البته همزمان بازی در سریال های متعددی را بر عهده می گیرد
سریال زندگی هر فرد ، فصول متفاوتی دارد
فصل اول تولد
فصل دوم پیش دبستانی و مدرسه
فصل سوم دانشگاه و سربازی
فصل چهارم ازدواج
فصل پنجم بچه دار شدن و سرمایه گذاری
و الی آخر
البته این کلیات است و بسته به نوع بازی هر فرد نقش ها و فصل ها هم گوناگون میشود
هر کس در این سریال در نوع بازی کردن و حتی گفتم دیالوگ های که می گوید ، آزاد است
اما یک شرط دارد!!!
مسئولیت این بازی و این دیالوگ گوئیها بر عهده فرد است
راه فراری نیست
شاید کتمان کنی
اما باز تاوان و پاداش بازی کردنت را خواهی گرفت
تقریبا همه ما در یک لوکشین عمومی بازی می کنم
اما هرکس برای خوش بازی می کند
متن کامل شعر :
بشکفد بار دگر لاله رنگین مراد
غنچه سرخ فرو بسته دل باز شود
من نگویم که بهاری که گذشت آید باز
روزگاری که به سر آمده ، آغاز شود
روزگار دگری هست و بهاران دگر
شاد بودن هنر است ؛ شاد کردن هنری والاتر
لیک هرگز نپسندم به خویش
که چو یک شلیک بی جان شب و روز
بی خبر از همه خندان باشم
بی غمی ، عیب بزرگی است که دور از ما باد
کاشکی آینه ای بود درون بین که در آن خویش را می دیم
آنچه پنهان بود از آینه ها می دیدیم
می شدیم آگه از آن نیروی پاکیزاده نهاد
که به ما زیستن آموزد و جاوید شود
پیک پیروزی و امید شدن
شاد بودن هنر است گر به شادی تو دلهای دگر باشد شاد
زندگی صحنه یکتای هنرمندی ماست
هرکسی نغمه خود خواند و از صحنه رود
صحنه پیوسته به جاست
خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد
ارام باش!!!!
بی تابی نکن
این راهی که تو طالب رفتنش هستی، بن بست است
راهی نیست
پناهی نیست
تو که خیلی خوب اینرا میدانی
از چه این همه بی قرای می کنی
ارام باش
خود را به دست تقدیرت بسپار
و تنها از بودن لذت ببر
باور کن این حال کنونی تورا خیلی ها طالبند و در رویا ان هستند!!!
همین اوضاعی که تو دوستش نداری را می گویم!!!
حال کن با همه انچه داری
لذت ببر از شکفتن گل سرخ
از فصل هزار رنگ پاییز
از قداست زمستان برای کشاورزان
مگر بیشتر از این هم حالی هست؟
رها کن این عشق زمینی را
در طلب چیزی هستی که ممکن نیست
اصلا شاید نباید انجام میشده!!!!!!
شاید این نیمه تو نیست
چقدر باید خوار شوی؟
چه اندازه باید تاوان بدهی؟
رهایش کن تا ازاد شوی
از قید عشق
از بند دوست داشتن
از حصار خواستن
رها شو
دلکم
دل دیوانه ام
با تو هستم
میشنوی!!!!
کاش لختی به من توجه می کردی
کاش لحظه ای با من همراه میشدی
دلکم
دل خوشگلم
تو پر از رویائی
پر از خوبی ها
نگذار با این طلب، خوار شوی
نگذار پایمالت کنند
من به غرورم بر میخورد وقتی تورا می شکنند!!!
وقتی به تو توجه نمی کنند.
دل دیوانه ام
انچه تو می طلبی در حصار زمین ، شدنی نیست
تو ز بالائی و باید به بالاها فکر کنی
با این چیزها تن به حقارت نده!!!
من ازرده خاطر میشوم از تلاطم بی امان تو!!!
از جوشش همیشگی تو.
نمی گویم هرجه من می گویم همان باشد!!!
می گویم کمی هم مرا ببین
با ارزوهایتت مرا فراموش کرده ای
می دانی من چقدر بزرگ شده ام
می دانی بیمارم
درک می کنی حالا دیگر نمی توانم مثل گذشته پابه پای تو بیایم
دل دیوانه ام
بیا با هم قراری بگذاریم:
هرچه تو بگوئی ،همان را انجام میدهیم!!!
اما هفته ای یکروز انهم فقط وفقط یک ساعت با من باش!!!
مراهم ببین
نیازهایم را
خواسته هایم را
نه ، زیاده نمی خواهم
در حد گذران زندگی، برایم کافیست
دلک زیبایم
هزار پاره شده ای و هنوز در طلب یاری!!!!!
این همه زخم داری و صدها بار تورا شکستند!!!
زیر پا له ات کردند
زخمی و شکسته بالی!!!
کمی ارام باش.
جنس تو زمینی نیست!!!
تو اسمانی هستی
پس اینجا ه می کنی؟
عزیزم: گشتیم نبود،
نگرد نیست!!!
