مدتها بود که به دنبال بهانه و راهی برای نوشتن بودم ،ولی هیچوقت ردیف نمی شد
تا اینکه به این سایت و وبلاگ نویسی رو آوردم
برایم جالب بود اینکه من می نوشتم ، وانسانهای زیادی آنرا می خواندند
من نمی خواستم بنویسم تا دیگران بخوانند
من می نوشتم تا خودم را خالی کنم
حرفهائی که نمی شود مطرح کرد را در قالب مطالبی کوتاه و در داخل وبلاگ یادداشت میکنم
اما جالب بود
هر روز تعداد بیشتری وبلاگم را مشاهده می کردند
اما من متعهد هستم که فقط آنچه دلم میخواهد بنویسم
گاهی یادم میرود که اعداد بیمهنا هستند
نیازی نیست افزایش یا کاهش آن را در نظر بگیریم
ولی خوب انسان هست دیگر
وسوسه و شهوات ، مال انسان هست
و خود آگاه ویا ناخود آگاه وسوسه میشوی
همین