بچگی هایِ شما هم ؛
دیدنِ جلدِ براقِ وِیفِر ، حال عجیبی داشت ؟!
با پنجاه تومانِ ناقابل می شد لواشک و پفک خرید
و توی کوچه در نهایتِ طُمانینه خورد و کلی دلِ بیقرار را آب کرد؟!
یا مثلاً عصرها موقع بازی یک ساندویچ جانانه از ماست درست کرد
و با کلی کثیف کاری رفت توی کوچه و کناردوستان ، با ولَع خاصی نوش جانش کرد ؟!
بچگی های شما هم؛
لاکچری ترینِ حالتِ زمستان ها ،
یک کتانیِ لِژدار و یک چتر رنگ رنگی و یک جفت دستکش بود ؟!
یا مداد رنگی های جعبه آهنی ، بالاترین آپشنِ کلاس محسوب می شد ؟!
شما هم دور از چشم مادر،
آجیل و شیرینیِ عید را قبل از رسیدنِ مهمان تمام می کردید
یا مثلاً در نهایتِ دلرحمی ،
فقط پسته و بادام هایش را ..؟!
شما هم مثل ما به جای توپ چهل تکه ی گران قیمت ،
چندین توپ پلاستیکی می بریدید و توی هم جا می دادید
و با تَوهُم چهل تکه بودنش حین بازی ، کلی هم ذوق می کردید ؟!
شما هم ماهی های عیدتان که می مُرد ،
برایشان مراسم تشییع با گلبرگ و پارچه مشکی می گرفتید ؟!
بچگی های شما هم اینطوری بود یا فقط ما از این کارها می کردیم ؟!
آخ که چقدر دلم هوای تمام این نوستالژی های جانانه را کرده ...
کاش در همان روزهایِ شیرین و بی تکلّف ، جا می ماندیم ...
