من اگر جای مهران مدیری بودم!؟
من اگر جای مهران مدیری بودم، بجای دعوت از بازیگران و هنرمندانی که اکثرا در زندگی شخصی خودشان دچار بحران طلاق شده اند و مجرد زندگی میکنند از آن کارگر بیکار شده کارخانه دعوت میکردم و می پرسیدم آیا عاشق شده اید؟عشق از زبان این کارگر فهمیدنی تر از هنرمندانی است که خودشان شکست عشقی خورده اند و توان مدیریت خانواده شان را ندارند.من اگر جای مهران مدیری بودم، بجای دعوت از هنرمندانی که فرزندانشان را در کانادا و اروپا بدنیا می آورند تا پاسپورت غیرایرانی داشته باشند، از سرمایه دار و تولیدکننده ایرانی دعوت میکردم و می پرسیدم با رکود بازار و سختی تجارت چگونه به کشورت خدمت میکنی؟من اگر جای مهران مدیری بودم به جای دعوت از این جماعت همیشه مدعی و پرتوقع که اوج دغدغه هایشان فلان فیلم سیاه در سینما یا لغو کنسرت است، از کشاورزان اصفهانی، از مردم خوزستان دعوت میکردم و می پرسیدم: آیا احساس خوشبختی میکنید عمیقا؟مهران مدیری را متفاوت از سلبریتی های دور از مردم میدانم، او از معدود هنرمندانی است که با اعتقاد قلبی برای حل مشکلات حرف میزند، اما این یک بیماری مُسری در رسانه ملی ماست که مردم آنطوری که در کف جامعه زندگی میکنند(خوب یا بد) در قاب تلویزیون دیده نمیشوند، به همین خاطر در تمامی برنامه ها برای جذب مخاطب دنبال سلبریتی ها میروند.تجربه برنامه ای مانند ماه عسل(احسان علیخانی) نشان داد بدون دعوت از سوپراستارهای کاغذی هم میتوان مردم را جذب کرد. مردم خودشان قهرمانان برنامه ها باشند تا خودشان را ببینند، در اینصورت دیگر آن شو نیست، واقعیت است، حتی در همین دورهمی میتوان با زبان طنز مردم را مهمان و سوژه اصلی برنامه کرد.
*********************************************************
توضیح مهم اینکه این نظر من نیست و من فقط منتشر کننده آن هستم
لیکن هدف از انتشار آن بحث و تبادل نظ است
خوشحال میشوم نظرات تان را بیان فرمائید
