🛑 «نقش غالب» یهودیان در «فرهنگ چپ جدید»

دانشگاهیان و دیگر روشنفکران یهودی در ساختن فرهنگ چپ جدید در دهه های ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ نقشی غالب داشتند.

 در بعضی موارد، برای مثال نوشته های مؤثر امانوئل والرشتاین (جامعه شناس تاریخ) نظریة (فرهنگ چپ جدید فقط نسخهای ملایم از جریان اصلی مارکسیسم – لنینیسم است.

🛑 مارکسیسم-لنینیسم چیست؟

 مارکسیسم-لنینیسم یک جهان‌بینی یا فلسفه سیاسی است که بر اساس مارکسیسم و لنینیسم شکل گرفته و در پی تأسیس دولت سوسیالیستی و توسعه آن در آینده است. مارکسیست-لنینیست‌ها بسته به فهمشان از مارکسیسم و لنینیسم، از گروهی از دیدگاه‌ها حمایت می‌کنند، اما به‌طور کلی از دیدگاه‌هایی همچون حزب پیشتاز، نظام تک‌حزبی، تسلط دولت بر اقتصاد، انترناسیونالیسم، ضدیت با دموکراسی بوژوایی و ضدیت با سرمایه‌داری پشتیبانی می‌کنند. مارکسیسم-لنینیسم ایدئولوژی رسمی احزاب حاکم در چین(چین سابق)، کوبا، لائوس و ویتنام است و همچنین ایدئولوژی حزب کمونیست اتحاد شوروی و دیگر احزاب حاکم بوده‌است که بلوک شرق را می‌ساختند.

 مارکسیسم-لنینیسم برای نخستین بار در خلال دهه ۱۹۲۰ به جنبش فلسفی متمایزی در اتحاد شوروی تبدیل شد، هنگامی که ژوزف استالین و پشتیبانانش کنترل حزب کمونیست روسیه (بلشویک) را به دست گرفتند. مارکسیسم-لنینیسم عقایدی را که در آن زمان در میان مارکسیست‌ها رایج بود، مانند انقلاب جهانی به عنوان پیش‌نیاز ساختن سوسیالیسم در روسیه (به نفع مفهوم سوسیالیسم در یک کشور)، و انتقال تدریجی از سرمایه‌داری به سوسیالیسم (دال بر مقدمه برنامه پنج‌ساله نخست) مردود ساخت. انترناسیونالیسم مارکسیسم-لنینیسم در پشتیبانی از انقلاب‌های کشورهای خارجی مطرح می‌شود (به عنوان مثال در ابتدا از طریق انترناسیونال کمونیستی یا در اتحاد شوروی متأخر از طریق مفهوم «کشورهای مایل به سوسیالیسم».

در بیشتر موارد این نظریه، ترکیبی از مارکسیسم فرهنگی تخیلی بنجامین، آدورنو و مکتب فرانکفورت دهه ۱۹۳۰ با جنبه افراطی تر سنت فرویدی، بود.

🛑 مارکسیسم فرهنگی چیست؟

بر اساس تئوری های مارکس، کارگران اسیر شده جهان باید انقلاب کرده و خود را در راس ساختار قدرت قرار دهند.

زمانی که شرایط انقلاب پیش بیاید و کارگران از شرایط مارکس تبعیت نکنند، هیچ تئوری درباره آن در مارکسیسم وجود ندارد.

یکی از گروه های مارکسیسم تصمیم گرفت که بر ساخت یک « مرد کمونیست» جدید تمرکز کرده، به جای این که بر اهداف اقتصادی مارکس تمرکز کند.

آن ها چیزی را ساختند که بعد ها به «مکتب فرانکفورت» معروف شد.

 هربرت مارکوزه رهبر این جریان بود. مارکوزه محصول مکتب فرانکفورت و در دهه های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ از اساتید محبوب دانشگاه براندیس (در حمایت یهودیان) به شمار می آمد.

🔰 منبع:

کتاب اورشلیم جدید نوشته مایکل کالینز پایپر صفحه  ۱۵۸