خــــــدای عـــــزیز و مــــهربان!

مهربانیت همانند امواج دریا پی‌در پی
ساحل وجودم را در بر می‌گیرد
و به دستِ قدرت تو ،
تمام تیرهای بلا شکسته می شود...

تو هر زمان با من و در کنار من بوده ایی
من در "گهواره ی" محبتت چه آسوده آرام گرفته‌ام...

پس ای "خـــــداے "مهربانم...
به ذکر نام زیبایت و نیایش لحظه هایت ،
وجود زمینیَم را ملکوتی گردان...
تا آنچه تو میخواهی باشم
و از آنچه من هستم "رها" شوم ،
که تو...
بی نیاز و من "غرق" نیازم ...