چندروزی از نوشتن دور شدم
نشد بنویسم
نوشتن مثل حرف زدن است برای من!!!!
چون نیاموخته ام که قبل از حرف زدن فکر کنم
هرچه به سر زبانم می رسد می گویم، بدون تفکر!!
حالا وقتی می نویسم هم همین گونه است
گاهی وسط نوشتن مطلب از دستم خارج میشود
و می بینم بجای رسیدن به نتیجه ، از جای دیگر سر در می اورم!!!!
این هم ضعف است
اینکه نتوانی با اندیشیدن بگوئی یا بنویسی!!!
ولی باز هم می گویم نوشتن زیباترین حس را برای من ایجاد می کند!!!
وبلاگ نویسی هم دنیائی دارد
اعتیاد هم می اورد
یکی میخواهد دنبال کنندگانش را زیاد کند
یکی میخواهد لایک هیش را افزایش دهد
یکی بازدید کننده میخواهد
اما با همه اینها دنیای قشنگیست
سعس می کنم به خودم برگرددم!!!
