با همه لحن خوش آوائیم
دردبدر کوچه تنهائم
ای دو سه تا کوچه زما دور تر
نغمه تو از همه پرشور تر
کاش که این فاصله را کم کنی
محنت این قافله را کم کنی
کاش که همسایه ما میشدی
مایه آسایه ی ما میشدی
دوش مرا حال خوشی دست داد
سینه ما را آتشی دست داد
نام تو بردم ، لبم آتش گرفت
شعله به دامان سیاوش گرفت
نام تو آرامه جان من است
نامه ی تو خط امان من است
ای نگهت خواست گه آفتاب
بر من ظلمت زده یک شب بتاب
پرده بر انداز به چشم ترم
تا بتوانم به رخت بنگرم
ای نفست یار مددکار ما
کی و کجا وعده دیدار ما
از سروده های مرحوم محمدرضا آغاسی
