میون این همه کوچه که به هم پیوسته،کوچه قدیمی ما کوچه بن بسته!!
دیوار کاهگلی یه باغ خشک،که پر از شعرهای یادگاریه
مونده بین ما و اون رود بزرگ،که همیشه مثل بودن جاریه
توی این کوچه به دنیا اومدیم،توی این کوچه داریم پا می گیریم
یه روز هم مثل پدر بزرگ باید،تو همین کوچه بن بست بمیریم
اما ما عاشق رودیم مگه نه؟نمی تونیم پشت دیوار بمونیم
ما یه عمره تشنه بودیم،مگه نه؟نباید آیه حسرت بخونیم
دست خسته مو بگیر،تا دیوار گلی رو خراب کنیم
یه روزی ، هر روزی باشه دیر و زود
می رسیم با هم به اون رود بزرگ
تنای تشنمونو ، می زنیم به پاکی زلال رود
ترانه سرا:ایرج جنتی عطائی
