نخستین پادشاه زن ایرانی پس از اسلام
"شیرین”
دختر رستم بن شروین از سِپَهبُدان خانان باوَند
و همسر فخرالدوله دیلمی(۳۸۷ق. ـ ۳۶۶ق.)
که پس از مرگ همسر به پادشاهی رسید و بر مازندران حکومت می کرد.
او اولین پادشاه زن ایرانی پس از ورود اسلام بود.
او بر مازندران و گیلان ، ری ، همدان و اصفهان حُکم می راند .
به او خبر دادند سواری از سوی محمود غزنوی آمده است.
سلطان محمود در نامه ی خود نوشته بود :
باید سِکّه به نام من کنی و خراج فرستی والا جنگ را آماده باشی .
شیرین به پیک محمود گفت :
اگر خواست سرور شما را نپذیرم چه خواهد شد ؟
پیک گفت :
آنوقت محمود غزنوی سرزمین شما را براستی از آن خود خواهد کرد .
شیرین به پیک گفت :
که پاسخ مرا همین گونه که می گویم به سَرورتان بگویید
در عهد شوهرم همیشه می ترسیدم که محمود با سپاهش بیاید و کشور ما را نابود کند
ولی امروز ترسم فرو ریخته است
برای اینکه می بینم شخصی مانند محمود غزنوی که می گویند سلطانی باهوش و جوانمرد است
برروی زنی شمشیر می کشد .
به سَرورتان بگویید: اگرمیهنم مورد یورش قرار گیرد با شمشیر از او پذیرایی خواهم نمود .
اگر محمود را شکست دهم تاریخ خواهد نوشت که محمود غزنوی را زنی جنگاور کشت
و اگر کشته شوم باز تاریخ یک سخن خواهد گفت محمود غزنوی زنی را کشت .
پاسخ هوشمندانه بانوشیرین،
سبب شد که محمود تا پایان زندگی خویش از لشکرکشی به ری خودداری کند .
شیرین پادشاه زن ایرانی هشتاد سال زندگی کرد و همواره مردمدار و نیکخو بود.
