همیشه نوشتن بهانه میخواهد
گاهی باید دلت گرفته باشد
گاهی باید فریادی داشته باشی
گاهی باید امیدی زنده باشد
گاه ناامیدانه ، پر و بال می زنی ، که شاید
و گاه اصلا نباید چیزی باشد
دلیلی داشته باشی
فط لازم است دستت را به قلم بزنی
خودش میشود آنچه باید بشود
زندگی ، قمار ناجوری است
عمرت را میدهی تا خوش باشی ، لذت ببری
جانت را می دهی تا مسیر را طی کنی
و چقدر ناجور است اگر آخر کار بازنده هم باشی
