یک ﺭﻭﺯ یک ﮐﻔﺶ ﻗﺸﻨﮓ ﺩﯾﺪﻡ ﮐﻪ ﺍﺯ آن ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮﺷﻢ ﺍﻣﺪ، ﺑﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺑﺮﺍیﻡ ﺗﻨﮓﺑﻮﺩ ﻭ ﭘﺎهایم را ﻣﯽ ﺯد

آنرا ﺧﺮﯾﺪﻣ !!

ﻓﺮﻭﺷﻨﺪﻩ ﻣﯽ ﮔﻔﺖ : ﻧﮕﺮﺍﻥ ﻧﺒﺎشید،ﺟﺎ ﺑﺎﺯ ﻣﯽ ﮐﻨد !...

ﻣﺪﺗﻬﺎ ﮔﺬﺷﺖ ﺍﻣﺎ آﻥ ﮐﻔﺶ ﺟﺎ ﺑﺎﺯ ﻧﮑﺮﺩ .

ﺑﺎ ﺧﻮﺩﻡ ﻣﯿﮕﻔﺘﻢ در ﻣﺴﯿﺮهاﯼ ﮐﻮﺗﺎﻩ آنرا ﻣﯽ ﭘﻮشم

ﺍﻣﺎ ﺑﺎﺯهم ﺍﺫﯾﺘﻢ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﭘﺎﻫﺎیم را ﺯﺧﻢ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ

ﻭﻟﯽ ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﺩﻭستش ﺩﺍﺷﺘﻢ ...

ﺗﺎ اینکه ﺑﺎﻻﺧﺮﻩ یک ﺭﻭﺯ،آﻥ ﮐﻔﺶ ﺭا ﮐﻨﺎﺭ ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ !

ﺍﻣﯿﺪ ﻣﻦ برای ﺟﺎ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻥ ﺍﻥ ﮐﻔﺶ ﺑﯽ ﻣﻮﺭﺩ ﺑﻮﺩ .

آﻥ ﮐﻔﺶ ﺳﺎﯾﺰ ﭘﺎﯼ ﻣﻦ ﻧﺒﻮﺩ

ﺩﺭﺳت است  ﮐﻪ ﺧﯿﻠﯽ آنرا ﻣﯽ ﺧﻮﺍستم، ﻭﻟﯽ ﺑﻪ ﺩﺭﺩ ﻣﻦ ﻧﻤﯽ ﺧﻮﺭﺩ !

ﺧﻼﺻﻪ ﺍﺯ آﻥ ﮐﻔﺶ ﻫﯿﭽﯽ  برایم نماند ﺟﺰ ﺯﺧﻢ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺭﻭﯼ ﭘﺎﻫﺎیم ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ ...

ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﻬﺎ ﻫﻢ ﺩﺭﺳﺖ ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮﺭ هستند!

ﺑﺎﯾﺪ ﮐﻨﺎﺭ ﮔﺬﺍﺷﺘﺸاﻥ ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺳﺎﯾﺰ قلبتان ﻧﻤﯽﺧﻮﺭند

ﺣﺎﻻ ﻫﺮ ﭼﻘﺪﺭ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺩﻭستﺷاﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎسید

ﺁﺧﺮﺵ ﻓﻘﻂ ﺯخم هایشان ﺑﺠﺎ می ماند ...