در ۱۸ سالگی،
نگران تفکر دیگران در مورد خودت هستی.

وقتی ۴۰ ساله میشوی،
اهمیتی نمی دهی که دیگران در موردت چه فکر میکنند...

و زمانی که ۶۰ ساله میشوی،
پی میبری که اصلا هیچکس در مورد تو فکر نمیکرده است...!

چه آسان هدر میدهیم عمر خویش را فقط برای دیگران و طرز فکرشان..