خدایا، تو را می خوانیم
وقتی قلب‌هایمان کوچک‌تر از غصه‌هایمان میشود
وقتی نمیتوانیم اشک‌هایمان را پشت پلک‌هایمان مخفی کنیم
و بغض‌هایمان پشت سر هم میشکند
وقتی احساس میکنیم
بدبختیها بیشتر از سهم‌مان است
و رنج‌ها بیشتر از صبرمان؛
وقتی امیدها ته میکشد
و انتظارها به سر نمیرسد
و تحملمان هیچ ...
وقتی طاقتمان تمام میشود
تورا می خوانیم
من خدایی دارم که در این نزدیکیست
نه در آن بالا ها!
مهربان، خوب، قشنگ
چهره اش نورانیست
گاهگاهی سخنی میگوید با دل کوچک من
ساده تر از سخن ساده من
او مرا می فهمد
او مرا می خواند، او مرا می خواند
یاد او ذکر من است در غم و شادی من!!!
چون به غم می نگرم آن زمان رقص کنان می خندم
که خدا یار من است
که خدا در همه جا یاد من است
او خداییست که همواره مرا می خواهد...
او خدائیست که همواره مرا می خواند....
امروز متن یک ترانه قدیمی را مرور کردم
ترانه ای با نام وحدت(محمد)
ترانه سرا:سیاوش کسرائی
و صدای همیشه جاویدان فرهاد مهرداد
المک یبغی مع الکفر
و لا یبغی مع الظلم
والا پیامدار، محمد
گفتی که یک دیار
هرگز به ظلم و جور
بر پا واستوار
هرگز ، هرگز
والا پیامدار محمد
آنگاه تمثل وار
کشیدی عبای وحدت
بر سر پاکان روزگار
والا پیامدار محمد
در تنگ پر تبرک نازنین عبا
دیرینه ای محمد
جا هست بیش و کم
آزاده را
که تیغ کشیده ست بر ستم
عده ای از اصحاب شعر و ترانه وموسیقی این ترانه را جزء ده ترانه ماندگار موسیقی ایران قرار داده اند
چه از نظر موسیقی ( که من اصلا چیزی نمی دانم)
چه از نظر شعر ( که بی همتاست و حدیثی زیبا از پیامبر بزرگ اسلام را بیان کرده است)
و چه از نظر اجرای فوق العاده فرهاد مهرداد که مثل همه کارهایش ،حتی در بیان و تلفظ کلمات وسواس، بخرج داده است
این ترانه در سالهای شروع و پیروزی انقلاب در سال پنجاه و هفت سروده ، ساخته و اجرا شده است
اما شاید تکته جالب این ترانه ، شاعر یا سراینده آن می باشد
سیاوش کسرائی ، فردی که عمری عضو حزب توده بوده است
حزبی که کمونیست بودند و با خدا و پیامبر ، میانه اصلا خوبی نداشته اند
اما در این ترانه روایتی از حضرت محمد(ص) پیامبر بزرگ اسلام تفسیر شده است
که نکته ای بسیار عجیب ، زیبا و جالب است!!!
متن ترانه برعکس ترانه هائی که برای بزرگان دین سروده میشود و بیشتر جنبه ابزار ارادت و بزرگنمائی خصایل آنها را دارد،به جنبه ظلم ستیزی حضرت محمد(ص) می پردازد تا اعتراض خود را با مضمونی دینی نسبت به ظلم های صورت گرفته در جامعه ابراز نماید!!!
دو مصرع اول ترانه ،تفسیر حدیثی است که می گوید:
سرزمینی با کفر شاید بماند
با ظلم هرگز!!!
یکی بود ، یکی نبود
زیر گنبد کبود
توی این شهر قشنگ
یه روزی هیچی نبود
دیوارامون گلی بود
تلفن هندلی بود
کارامون همدلی بود
گازمون کپسولی بود
برقمون چراغ سیمی
لامپ هامونم قدیمی
قفل درها خفتی بود
یخچالامون نفتی بود
هرچه بود خوش بود دلا
بیخیال مشکلا
زیلوهامون شد قالی
همه چی دیجیتالی
کابل ، فیبر نوری شد
همه چیز بلوری شد
حالا چشما وا شده
اشکنه پیتزا شده
حالا با اون ور آب
جوونا با آب و تاب
شب و روز چت می کنند
یعنی ، صحبت می کنند
آب نباتا قند شده
پیکانا سمند شده
کوره ده ها راه دارن
چوپونا همراه دارن
توی این بگو بخند
عصر همراه و سمند
دل خوش ، سیری چند؟
تو کجائی سهراب؟
آب را گل کردند
و چه ، با دل کردند
زخمها بر دل عاشق کردند
خون به چشمان شقایق کردند
همه جا سایه دیوار زدند
گفته بودی قایقی خواهی ساخت
خواهم انداخت به آب
دور خواهم شد ازین شهر غریب
قایقت جا دارد؟
که نجاتم دهی از این گرداب
----------------------------
شاعر را نمی شناسم
منبع کانال تلگرام: خانه پدری
قبل از نوشتن مطلب ، مجددا یک نکته را باید متذکر شوم
و آن اینکه من سیاسی نیستم و هیچ گرایش و علاقه ای هم به سیاست ندارم
کمی از اواخر حکومت رژیم پهلوی به یادم مانده
افرادی که بهر دلیل به حکومت بند بودند
برو بیائی داشتند
هم حالشان خوب بود
هم دنیایشان
در روزهای شروع انقلاب
عده ای انقلابی بودند
عده ای طرفدار رژیم حاکم!!!
اصلا درست و غلط بودن نظرات هیچ کدام از طرفین ، را نمی دانم و اصلا تشخیص آن در حد من نیست
کسانیکه انقلابی بودند: عده ای توده ای بودند
عده ای مجاهدین خلق( فرقه رجوی)
عده ای ملیون بودند
عده ای پیرو روانیت بودند
و قس علیهذا
اما نکته مد نظر من ، فقط توده ای و فرقه رجوی هستند
در رژیم پهلوی این دو گروه مخالف بودند
الان هم مخالفند
در آینده هم اگر حاکم نشوند، مخالفند
اینها را گفتم تا برسم به یک نکته مهم:
نتخاب خیلی مهم است
یک انتخاب ساده میتواند همه عمرتان را خراب کند
از دستتان برود
اصلا به فکر توجیه با مسائلی چون مبارزه بای ایده و مرام ، نباشید
جای بحث فراوان است
سیاست و مرام وایده را در مقام دوم میتوان مورد بحث قرار داد
مسئله مهم همین انتخاب است
انتخاب هرچیزی
رشته تحصیلی
مرام سیاسی
تیم ورزشی
حکومت ها
و الی آخر
نکته مهم مد نظر من همین انتخاب است ، ولا غیر
امروز متن یک ترانه قدیمی را مرور کردم
ترانه ای با نام وحدت(محمد)
ترانه سرا:سیاوش کسرائی
و صدای همیشه جاویدان فرهاد مهرداد
المک یبغی مع الکفر
و لا یبغی مع الظلم
والا پیامدار، محمد
گفتی که یک دیار
هرگز به ظلم و جور
بر پا واستوار
هرگز ، هرگز
والا پیامدار محمد
آنگاه تمثل وار
کشیدی عبای وحدت
بر سر پاکان روزگار
والا پیامدار محمد
در تنگ پر تبرک نازنین عبا
دیرینه ای محمد
جا هست بیش و کم
آزاده را
که تیغ کشیده ست بر ستم
عده ای از اصحاب شعر و ترانه وموسیقی این ترانه را جزء ده ترانه ماندگار موسیقی ایران قرار داده اند
چه از نظر موسیقی ( که من اصلا چیزی نمی دانم)
چه از نظر شعر ( که بی همتاست و حدیثی زیبا از پیامبر بزرگ اسلام را بیان کرده است)
و چه از نظر اجرای فوق العاده فرهاد مهرداد که مثل همه کارهایش ،حتی در بیان و تلفظ کلمات وسواس، بخرج داده است
این ترانه در سالهای شروع و پیروزی انقلاب در سال پنجاه و هفت سروده ، ساخته و اجرا شده است
اما شاید تکته جالب این ترانه ، شاعر یا سراینده آن می باشد
سیاوش کسرائی ، فردی که عمری عضو حزب توده بوده است
حزبی که کمونیست بودند و با خدا و پیامبر ، میانه اصلا خوبی نداشته اند
اما در این ترانه روایتی از حضرت محمد(ص) پیامبر بزرگ اسلام تفسیر شده است
که نکته ای بسیار عجیب ، زیبا و جالب است!!!
متن ترانه برعکس ترانه هائی که برای بزرگان دین سروده میشود و بیشتر جنبه ابزار ارادت و بزرگنمائی خصایل آنها را دارد،به جنبه ظلم ستیزی حضرت محمد(ص) می پردازد تا اعتراض خود را با مضمونی دینی نسبت به ظلم های صورت گرفته در جامعه ابراز نماید!!!
دو مصرع اول ترانه ،تفسیر حدیثی است که می گوید:
سرزمینی با کفر شاید بماند
با ظلم هرگز!!!
کسی که پول می گیرد تا دروغ بگوید" دلال " است!!!
کسی که دروغ میگوید تا پول بگیرد " گدا "است!!
کسی که پول میگیرد تا راست و دروغ را تشخیص بدهد " قاضی " است
کسی که پول می گیر تا راست را دروغ و دروغ را راست جلوه دهد " وکیل " است
کسی که جز راست چیزی نمی گوی " بچه " است!!!
کسی که به خودش هم دروغ میگوید : متکبر " است
کسی که دروغ خودش را باور می کند " آبله " است
کسی که سخنانش دروغ است اما دورغش شیرین است " شاعر " است
کس که دروغ می گوید و مردم دروغش را باور می کنند " سیاستمدار " است
کسی که علیرغم میل باطنی و اکراه دروغ میگوید "همسر" است.
کسی که اصلا دروغ نمی گوید "مرده" است.
کسی که دروغ میگوید و یک قسم هم روش میخوره "بازاری" است.
کسی که دروغ میگوید اما خودش متوجه نمیشود، "ابله پر حرف" است.
امروز صبح ، متن ترانه یاد یار و یا همان امشب شب مهتابه را گذاشتم
که ترانه سرایش علی اکبر شیدائی هستند
البته خیلی مهم نبود که استقبالی نشد!!
خوب ما عادت داریم به خاطره کشی و خرد کردن احساسات!!!
اما برای هرکسی که عاشق شده باشه ،این متن خیلی زیبا و جذاب و خاطره انگیزه!!!
اما وقتی برای شنیدن خود آهنگ یک جستجو کردم،
دیدم مرحوم مرضیه که خوانده اصلی و اولیه این ترانه هسند(البته تاجائی که من یادمه)فوت شده اند
و درد آور تر شد وقتی دیدم ایشان در غربت و تنهائی و در مهر ماه سال 1389 در پاریس فوت شده اند
کمی جستجوی بیشتر نشان از خروج ایشان از ایران در سال 1373به مقصد پاریس و به بهانه مداوی بیماری، می داد!!
بعد از خروج به فرقه رجوی پیوستند
من اهل سیاست نیستم ، خودتان قضاوت کنید!!!
و بعد از مشکلاتی که برای دار ودسته رجوی ایجاد میشود
ایشان درخواست جدائی کردند و بعد هم مرگ!!!
من با صدای ایشان خیلی خاطره دارم(البته خیلی هم مسن نیستم!!!! هه هه)
و صدایشان بسیار زیبا و دلنشین بود
واقعا عاقبت به خیری خیلی مهم است
شب جمعه ای ،خدا رحمتش کند
