خلاصه ای از حبیب محبیان(مرد تنهای شب)

کمی درباره حبیب محبیان: مرد تنهای شب ایران

1- حبیب در چهار مهر 1331 در شمران تهران به دنیا آمد.در خانوادهٔ او، برادرانش نیز به موسیقی علاقه داشتند

اما تنها حبیب به موسیقی حرفه ای روی آورد. برادران او منوچهر، منصور و محمود، و خواهران او مریم و افت هستند.

2- براساس نوشته های منتشر شده در سایت ویکی پدیا،

علی رغم تمایل سایر برادرانش به ویولن، علاقهٔ وی از ابتدا به گیتار بود.

دوران نوجوانی حبیب مصادف با پیدایش گروه بیتلز در دهه 60 میلادی اروپا شد

و این باعث علاقهٔ بیشتر وی به موسیقی گردید.

با پذیرفته شدن در آزمون صداوسیما، زیر نظر مرتضی حنانه به فراگیری اصول و تدابیر آهنگسازی روی آورد.

3- بعدها وی توانست به عنوان خواننده در تلویزیون  استخدام شود.

وی بعد از دو سال از استخدام  در رادیو و تلویزیون به خدمت سربازی رفت و در آنجا نیز خواننده باشگاه افسران بود.

4- همسر اول حبیب، شادی نام داشت. احمدرضا تنها فرزند حبیب از وی است که در ایران زندگی می کند.

روزی شادی در خیابان پایش پیچ می خورد و به علت آنکه احمدرضا را در آغوش داشته به زمین می افتد

و در بیمارستان به دلیل حساسیت به آمپول پنی سیلین در عرض چند دقیقه فوت می کند.

5- قریباً همزمان با فوت همسر حبیب، مادر او نیز، به علت حملهٔ قلبی فوت می کند

و این حوادث باعث می گردد که در اولین آلبومش یعنی «مرد تنهای شب» که در سال 1356 انتشار یافت

بیشتر آهنگ ها را به یاد آنها بخواند.آهنگ های «مادر» و «خرس کوکی» را به یاد مادرش،

«شهلای من» و «خواب سرخ بوسه ها» را به یاد همسرش

و «نگاهم» را به یاد هر دوی انها خواند.

6- همسر دوم حبیب ناهید نام دارد که «محمد » ثمره ازدواج  با اوست.

وی از معدود خوانندگانی است که در اجرای آهنگ ها از گیتار دوازده سیم استفاده می کند.

7- حبیب در سال 1360 به دلیل ممنوعیت خواندن، ایران را ترک کرد

و در سال 1364 در لس آنجلس در ایالات متحده آمریکا ساکن شد.

82- او در سال 1388 با نگارش نامه ای به رئیس جمهور وقت، محمود احمدی نژاد،

خواستار حضور در کشور شد

و با موافقت ضمنی و پذیرفتن رعایت برخی شرایط به همراه خانواده اش به ایران بازگشت

و در رامسر، چهارصد دستگاه اقامت کرد.

9-حبیب محبیان، روز ۲۱ خرداد ۱۳۹۵ به دلیل ایست قلبی در روستای نیاسته کتالم رامسر درگذشت.

وی پیشینه مشکلات قلبی داشت.

10-حاشیه‌های حبیب:

در ۲۶ آبان ۱۳۹۳ برای عرض تسلیت به خانه مرتضی پاشایی رفت.

در طول مراسم ختم همسر بنیامین بهادری شایعه شده بود که حبیب در مراسم حضور داشته است.

حبیب در مراسم ختم علی طباطبایی بازیگر حضور پیدا کرد

حضور در سومین جشن موسیقی ما در ۱۸ مهر ۱۳۹۴ در تهران و اهدای جایزه به ناصر فرهودی

متن ترانه:خرس کوکی

 

ببار ای برف , ببار ای برف سنگین بر مزارش

ببار ای برف , ببار ای برف غمگین بر مزارش

به من میگفت برفو دوست داره

به من میگفت اگه آروم بباره

به من میگفت این برف زمستون

همینکه آب شه اونوقت بهاره

ببار ای برف , ببار ای برف سنگین بر مزارش

ببار ای برف , ببار ای برف غمگین بر مزارش

به وقت بازی تو برف زمستون

صدای گامهاش وقتی می شد دور

پیه او میدویدم تویه برف ها

به من میگفت ندو لیزه زمین ها

بپوشان بستر پاکش به پاکی

بگو با او که من با خرس کوکی

برای خنده هاش دلتنگ گشتیم

به دنبالش همه جاهارو گشتیم

ببار ای برف , ببار ای برف سنگین بر مزارش

ببار ای برف , ببار ای برف غمگین بر مزارش

---------------

ترانه و شعر آهنگ : حبیب محبیان

متنی با نام :قلب هرکس به اندازه مشت اوست

می گویند قلب هر کس به اندازه ی مشت بسته ی اوست

اما من قلبهایی را دیده ام که به اندازه دنیایی از محبت عمیقند.

دلهای بزرگی که هیچگاه در مشتهای بسته جای نمی گیرند ؛

مثل غنچه ای با هر تپش شکفته می شوند.

دلهای بزرگی که مانند کویر نامحدودند و تشنه اند تا اینکه ابر محبت ببارد.

در عوض دلهایی هم هستند که حتی از یک مشت بسته کوچک هم کوچکترند 

دلهایی که شاید وسیع هم بتوانند باشند

اما بیش از یک بند انگشت هم عمق ندارند

و تو هرگاه خواستی بدانی قلبت چقدر بزرگ است

به دستت نگاه کن وقتی که “مهربانی” را به دیگران تعارف می کنی …

سعی کرده ام به چشمها خیره نشوم ، چشم هر کسی رازی دارد که پنهان کرده است.

سعی کرده ام لبخندی داشته باشم ، شاید کسی ببیند و کمی دلش باز شود

سعی کرده ام به گل های پارک کنار خانه مان سلام کنم ؛ گلها همیشه به دنبال نگاه های عابران سرگردان اند.

سعی کرده ام بوی آدمیان را در باد بسپارم به ذهن ، شاید بوی آشنایی که راه گم کرده است پیدا شود.

سعی کرده ام به نبودن بیاندبشم ؛ بودن مساله نیست ، نبودن مهم تر است.

سعی کرده ام احساس زنی را که سر چهارراهی گل می فروخت بفهمم ، شاید شمارش ثانیه های چراغ قرمز طولانی تر شود.

سعی کرده ام دوست بدارم چون دوست داشتن ساده است.

ساده باشیم پس …

متنی کوتاه درباره پدر

کاش سوره ای به نام “پدر” بود که این گونه آغاز میشد:
قسم بر پینه ی دستانت، که بوی نان میدهد
و قسم بر چشمان همیشه نگرانت…
قسم بر بغض فرو خورده ات که شانه ی کوه را لرزاند
و قسم بر غربتت،
وقتی هیچ بهشتی زیر پایت نیست …
بابت همه تلاش هایت ممنون پدرم

متن شعر:خود نمی دانم کدامینم

روز اول باخودم گفتم
دیگرش هرگز نخواهم دید
روز دوم باز میگفتم
لیک با اندوه و با تردید
روز سوم هم گذشت اما
بر سر پیمان خود بودم
ظلمت زندان مرا می کُشت
باز زندان بان خود بودم
آن من دیوانه عاصی
در درونم های و هوی میکرد
مشت بر دیوارها میکوفت
روزنی را جستجو میکرد
می شنیدم نیمه شب در خواب
های های گریه هایش را
در صدایم گوش میکردم
درد سیالٍ صدایش را
شرمگین میخواندمش بر خویش
از چه بیهوده گریانی؟
در میان گریه می نالید:
دوستش دارم نمیدانی؟!
روزها رفــــــــــتند و من دیگر
خود نمی دانم کدامینم
آن من سرسخت مغرورم
یا من مغلوب دیرینم؟!
بگذرم گر از سر پیمان
میکُشد این غم دگر بارم
مینشینم شاید او آید
عاقبت روزی به دیدارم

--------------------

شاعر:فروغ فرخزاد

متن ترانه:بوی باران ، بوی سبزی ،بوی خاک

بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک
شاخه‌های شسته، باران خورده، پاک
آسمان آبی و ابر سپید
برگ‌های سبز بید
عطر نرگس، رقص باد
نغمه شوق پرستوهای شاد
خلوت گرم کبوترهای مست
نرم نرمک می‌رسد اینک بهار
خوش به حال روزگار
خوش به حال چشمه‌ها و دشت‌ها
خوش به حال دانه‌ها و سبزه‌ها
خوش به حال غنچه‌های نیمه‌باز
خوش به حال دختر میخک که می‌خندد به ناز
خوش به حال جام لبریز از شراب
خوش به حال آفتاب
ای دل من گرچه در این روزگار
جامه رنگین نمی‌‌پوشی به کام
باده رنگین نمی‌بینی به جام
نقل و سبزه در میان سفره نیست
جامت از آن می که می‌‌باید تهی است
ای دریغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسیم
ای دریغ از من اگر مستم نسازد آفتاب
ای دریغ از ما اگر کامی نگیریم از بهار
گر نکوبی شیشه غم را به سنگ
هفت رنگش می‌شود هفتاد رنگ

-----------------------

سراینده: فریدون مشیری

چگونگی سرودن ترانه یاور همیشه مومن

ای به داد من رسیده تو روزهای خود شکستن
ای چراغ مهربونی تو شب‌های وحشت من
ای تبلور حقیقت توی لحظه‌های تردید
تو شب رو از من گرفتی تو من رو دادی به خورشید
اگه باشی یا نباشی برای من تکیه‌گاهی
برای من که غریبم تو رفیقی جون‌پناهی
یاور همیشه مؤمن تو برو سفر سلامت
غم من نخور که دوریت برای من شده عادت
ناجی عاطفه من شعرم از تو جون گرفته
رگ خشک بودن من از تن تو خون گرفته
اگه مدیون تو باشم اگه از تو باشه جونم
قدر اون لحظه نداره که من رو دادی نشونم
اگه مدیون تو باشم اگه از تو باشه جونم
قدر اون لحظه نداره که من رو دادی نشونم
وقتی شب، شب سفر بود توی کوچه‌های وحشت
وقتی همسایه کسی بود واسه بردنم به ظلمت
وقتی هر ثانیه شب طپش هراس من بود
وقتی زخم خنجر دوست بهترین لباس من بود
تو با دست مهربونی به تنم مرهم کشیدی
برام از روشنی گفتی پرده شب رو دریدی
یاور همیشه مؤمن تو برو سفر سلامت
غم من نخور که دوری برای من شده عادت
ای طلوع اولین دوست ای رفیق آخر من
به سلامت سفرت خوش ای یگانه یاور من
مقصدت هرجا که باشه هر جای دنیا که باشی
اون ور مرز شقایق پشت لحظه‌ها که باشی
خاطرت باشه که قلبت سپر بلای من بود
تنها دست تو رفیق دست بی‌ریای من بود
یاور همیشه مؤمن تو برو سفر سلامت
غم من نخور که دوری برای من شده عادت

---------------------------

این ترانه اسثنایی یک ترانه عاشقانه هست که به نظر من زیباترین ترانه دنیاست

که برای سرودنش یک داستانی دارد:

یک پسر و دختر ی بودند که عاشقانه همدیگر را دوست داشتند

عشقشون بی نظیر و پاک بود و قصد ازدواج داشتند.

تا اینکه مشکلی برای خانواده دختر ایجاد میشود و تصمیم  می گیرند از آن شهر بروند

دختر هم مجبور میشود تا  پسر راترک کند.

روز رفتنشون فرا رسید و مقرر شده بود که با قطار بروند

پسر برای آخرین بار به زیارت عشقش می رود  و نامه ای را که نوشته بودتحویل دختره می دهد

وقت رفتن رسید و پسر نامه رو به دختر داد و قطار بوقی زد و به راه افتاد!!!

پس از چند ثانیه قطار ترمزی شدید کرد و ایستاد 

همه مانده بودند که چه اتفاقی افتادهاست.

همه پیاده میشوند

می بینند یک پسر جوان ،خودش را جلوی قطار انداخته و خود کشی کرده است!!!

کمی بعد معلوم شد:

پسرک عاشق ، بعد از رفتن دختر، خودش را جلوی قطار انداخت و خودکشی کرده است!!!

مدتی بعد دختر این نامه را به داریوش داد و داستان را برایش تعریف کرد

داریوش هم این ترانه رو برای ان دو جوان خوند

اگه دقت کرده باشید اخر ترانه یاور همیشه مومن صدای بوق قطار میاد.

ترانه سرای این ترانه ایرج جنتی عطایی در تنهایی زندان ، آنرا سروده است.

 

متن ادبی با نام: کیوسک های کارتی

هنوز هر یک شنبه ی بارانی برای خرید روزنامه به دکه ی خیابان خاطره میروم !

شاید تو آنجا باشی

واز من برای تلفن های نزده ات یک سکه بخواهی

و این شروع دوباره ی ما باشد

و پایان دلتنگی های دستانم !

کاش میدانستی من در این غیبت طولانی و کشنده ی تو چقدر سکه جمع کرده ام

چقدر  روزنامه خریدم ....

چقدر زیر باران ماندم و حرف شنیدم .... !

بی آنکه بیایی و ببینی تمام کیوسک های خیابان خاطره را کارتی کرده اند !!

متن ترانه باران

این هم ترانه ای درباره باران ، با صدای سیاوش قمیشی

خیلی وقته دیگه بارون نزده

رنگ عشق به این خیابون نزده

خیلی وقته ابری پرپر نشده

دل آسمون سبک تر نشده

مه سرد رو تن پنجره ها

مثل بغض توی سینه ی منه

ابر چشمام پر اشکه ای خدا

وقتشه دوباره بارون بزنه

خیلی وقته که دلم برای تو تنگ شده

قلبم از دوری تو بد جوری دلتنگ شده

بعد تو هیچ چیزی دوست داشتنی نیست

کوه غصه از دلم رفتنی نیست

حرف عشق تو رو من با کی بگم؟

همه حرفها که آخه گفتنی نیست

خیلی وقته که دلم برای تو تنگ شده

قلبم از دوری تو بدجوری دلتنگ شده

------------------

ترانه سرا: پاکسیما

شعر زیبای بیا دل بدهیم

عاشقی با تو قشنگ است بیا دل بدهیم

فکر کن!! قافیه تنگ است بیا دل بدهیم

لشکر چشم تو از هر طرفی آمده است

عشق آماده جنگ است بیا دل بدهیم

شهر احساس مرا بغض فرو ریخته است

سخن از توپ و تفنگ است بیا دل بدهیم

دستهایم که بگیری نفسم می گیرد

بوسه یک جام شرنگ است بیا دل بدهیم

موج بر ساحل احساس دلم مد شده است

موج سرشار نهنگ است بیا دل بدهیم

دل به فتوای نگاهت ندهم پس چه کنم

مفتی عشق زرنگ است بیا دل بدهیم

شیخ فهمیده که نامحرم عشقیم ولی

شیخ هم رنگ به رنگ است بیا دل بدهیم

تو پرستو تر از آنی که تو را شعر کنم

تا زمین مایه ی ننگ است بیا دل بدهیم

توی شهری که حرام است کبوتر بودن

عاشقی با تو قشنگ است بیا دل بدهیم….